بهترین دوست من تنهایی
من و تنهایی بهترین دوستای همیم. هیچوقت غیبتش رو نمیکنم چون گناهی ازش سر نمیزنه. بهش حسودیم نمیشه چون تو همه کارا در یه سطحیم. اون بهترینه و همیشه با منه همیشه صدای خنده هاش که به نظر پژواک میاد تو اتاق میپیچه. من و اون از بچگی با هم دوستیم. چند باری بهش خیانت کردم و با ادما دوست شدم ولی بعد خیلی سریع پیشش یرگشتم. ما همیشه با همیم. وقتی با هم راه میریم سایه اش رو میبینم که در امتداد پاهای من داره ادای راه رفتن منو در میاره. کاش تا ابد بتونیم با هم بمونیم.
نظرات شما عزیزان: